Το Ναυάγιο: Η Ειρήνη θυμάται τον καταζητούμενο δολοφόνο Κωνσταντάκη
Ο Παντελίδης τηλεφωνεί στον Μιχάλη: «Θα μπορούσα να περάσω από το καφέ που δουλεύετε να τα πούμε λίγο; Έχουμε πολλά θέματα να λύσουμε μέχρι τη δίκη… Και είπα να μη σας φέρνω πάλι μέχρι το γραφείο μου… Θα είστε κουρασμένος, δεν περάσατε και λίγα σήμερα…», του λέει και ο Μιχάλης καταλαβαίνει ότι πίσω από την εξαφάνιση του κρύβεται εκείνος και τον κατηγορεί ευθέως: «Εσύ ήσουνα έτσι; Εσύ πήρες το παιδί!».
Ωστόσο, ο Παντελίδης παριστάνει τον αθώο. «Ποιο παιδί; Εγώ είμαι από το πρωί στο γραφείο μου… Έγινε κάτι με το παιδί σας; Λυπάμαι πάρα πολύ, ελπίζω να είναι καλά ο μικρός Χρήστος…Θα ‘ρθω από ‘κει να τα πούμε με την ησυχία μας. Σε μισή ώρα είναι καλά ε;», του απαντά και κλείνοντας το τηλέφωνο ικανοποιημένος με τον τρόμο που έζησαν καλεί άλλον αριθμό:
«Εντάξει το πρώτο μέρος με το παιδί, μόλις μίλησα με τον Αργυράκη. Τρελαμένος, ούτε ήξερε τι έλεγε. Εσείς εκεί τι κάνατε; Άψογα. Προσέξατε να μην αφήσετε αποτυπώματα; Έτσι μπράβο. Απανωτά τα θέλω τα χτυπήματα…», θα τον ακούσουμε να λέει…
Την ίδια ώρα, η Ειρήνη βλέποντας τον Στελή να μιλάει στο τηλέφωνο τον ρωτά αν έμαθε κανένα νέο για την υγεία της φίλης του στην Κρήτη και τον ρωτά πως λέγεται.
«Λαμπρινή… Λαμπρινή Κωνσταντάκη.Είναι… Είναι μάνα ενός κοπελιού που πνίγηκε στο Φοίνιξ… Γνώρισα την οικογένεια όταν μαζεύαμε τους συγγενείς κάτω στο νησί και… ήρθαμε κοντά», της απαντά διστακτικά και η Ειρήνη θυμάται τον καταζητούμενο δολοφόνο Κωνσταντάκη.
«Καμιά φορά η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια Ρηνιώ μου… Είναι καλοί άνθρωποι, όλοι τους», της τονίζει πιεσμένος και για να αλλάξει θέμα τη ρωτά αν είναι έτοιμη για το ταξίδι στην Κρήτη.